Emir 17 aylık
03:21Herekese iyi Pazarlar....Bir süredir Emir beyden bahsetmediğimi farkederek,ilk boş vaktimde klavyeme sarıldım:)Kendisi 17 aylık bir beyefendi oldu ben yazmayalı.Artık yürümüyor koşuyor,ağlamıyor bağırıyor,herşeyin seviyesini arttırmış durumda:)
En favori kelimemiz hala 'dede'.Babasına dede diyor,dedesine dede diyor,bazen Paşa'ya bile dede diyor.Babası o kadar alıştıki bu duruma,Emir ona 'dedeeeeeee' dediğinde,'dedeeeemmmm' diye karşılık veriyor:)
Dede haricinde sürekli kullandığı kelimelerin sayısı artıyor,artık herşeyi yerinde kullanıyor ve sürekli denemeler yapıyor.En çok kullandıkları 'gel,cici,atta,anne(annaaa),kedi,hav hav,mööö,nerde,gitti,hadi,mama,bitti.Bu kelimeler dışında sürekli çalışmalarda kendisi:)Son bir haftadır ağaç demeye çalışıyor,ağaaacaaa diyebiliyor,yada ağaa diyip kalıyor.Kendine Edi diyor,Emir çıkmıyor,-de hecesi onun için her zaman her yerde kurtarıcı:)
Saçların arkası uzadıkça kıvrılıyor,ön taraflar düz devam ediyor,ense hala bomboş takılıyor ve bol bol öpülüyor:)En sevdiğimiz oyun saklanmak.Sürekli saklanıyor,artık gün için kaç kez aaaa Emir burdaymış dediğimi sayamıyorum.Battaniye altı,yorgan altı,yatak arkası,masa arkası,perde arkası,yastık arkası...aklınıza gelebilecek her fırsatta saklanıyor.Hiç biryer bulamazsa elleriyle yüzü
nü kapatıp,Nerde? diyor,sonra aaaaaaa diyerek hızla açıyor ve gülme krizine giriyor:)Puzzle yapmayı ve resimli kitaplara bakmayı çok seviyor.Fakat kitap okumama sinirleniyor,elimden kitabı alıp,o nerde bu nerde diyip resimlere bakmak istiyor.Resim yoksa atıyor.Kitap okuma alışkanlığı kazandırmak için herhalde bizim için daha erken diye düşünüp istediğini yapıyorum.Ağzı,burnu,eli kolu,dişi vs. vücudundaki heryeri biliyor,sorunca gösteriyor ama bunu asla karşılksız yapmıyor:)İlla alkış istiyor,alkışlayınca kendinle çok gurur duyuyor ve her seferinde yaptığı birşeyden gurur ve mutluk duyunca yaptığı gibi dudaklarını büzüştürüp kaşları haifif kaldırıyor:))
Çizmeye ve boyamaya yeni yeni merak sarmaya başladı.Kalemler,boyalar çok hoşuna gidiyor.Bir kez tahtaya köpek çizdim diye her yere köpek çizmemi istiyor.Önündeki kağıtta ya da tahtada köpek yoksa,çizene kadar 'nerde hav hav' diyor,sonunda çizdiriyor,çizdirir çizdirmez öpüyor:)
Köpek ve kedi aşkımız şiddetle devam ediyor.Hayvanlara bayılıyor.Kedi ve köpekten sonraki favorimiz ise inek,sürekli möö lüyor.Markete gittiğimizde,sütlerin yoğurtların üzerinde ki inekleri ayırt ediyor,ineklere baya takık durumda.Kerem'in en çok istediği şey en yakın zamanda Emir'e gerçek bir inek göstermek.Tepkisini çok merak ediyormuş:)Kuşlar nerde diyerek onun ilgisini dağıtabiliyor,tavşanı gördün mü diyerek komik sesler çıkarmasını sağlayabiliyoruz.
Bunlar dışında,'herşeyi ben yaparım' moduna girmeye başladı.Elimi tutma ben yürüyeceğim,sen yedirme ben yiyeceğim havalarındayız:)Üstünün değiştirilmesine de iyice gıcık olmaya başlamış durumda.Bebek arabasında hala geziyor ama artık bayılmıyor.Yürümeyi tercih ediyor.
Müzik dinlemeyi çok seviyor,o kadar seviyor ve o kadar seçici ki,şaşırıyorum.Fakat dinlemesi için onun sevdiği şarkılar olacak.Yeniliklere açık ama hızlı karar veriyor,10 sn. içinde bir şarkıyı sevşyor ya da sevmiyor.Hmene ııııhhhhhhh,yani değiştir.Benim gün içinde dinlediğim müziklerden özellikle sevdikleri var.Onları açarsam susuyor,sakinliyor,ben de mutfakta bu şekilde her işimi halledebiliyorum.Bazılarındaki alkış yada ıslık sesini,bazılarındaki melodiyi,ritmi,bazılarında ki sözleri seviyor.Kimi şarkının nakaratında gülümsüyor,kimisinde ona öğrettiğim gibi ellerini kaldırıyor,ya da başka bir hareket yapıyor.Mesela bir şarkıda 'bababeeeyyy' diye bir bölüm var,ben açar açmaz 'babababeeee diyor:)Gerçi o şarkıyı eskitti artık:)Playlisitimi bile ele geçirmiş durumda anlayacağınız.Pelin's playlist'ten paylaşımımdan sonra bir de Emir's playlist yapmayı planlıyorum.
Artık her lafı anlıyor,çok çok hızlı büyüyor.Öyle bir dönemdeyizki,tam geçiş dönemi.Hem bebeklikten çıkmaya doğru adım attık,hem de hala bebeğiz.Bu yüzden çok ama çok tatlıyız:)
Bu dönemde ben daha çok yoruluyorum,daha çok bunalıyorum ama aynı zamanda da daha çok eğleniyorum,çünkü daha çok şey paylaşıyoruz.Artık beni gelip cak diye öpen,sıkı sıkı sarılan ve derdini daha iyi anlatabilen minicik bir oğlum var.Ondan daha çok ayrı kalmaya ihtiyaç duyuyor ve artık bundan eskisi kadar vicdan azabı çekmiyor fakat ayrı kaldığımızda dahada çok özlüyorum.Anneannesine bıraktığımda,kapıya koşarak annaaaaa diye gelmesine,izin vermediğim şeyleri yapabilmek için beni sevimlilikle kandırmaya çalışmasına bayılıyorum.Kendini birşey zannetmesine şimdilik çok gülüyorum,fakat 3-4 ay sonra inatlaşmaların artacağını hissettiğim için şuana kadar koruduğum sakinliği koruyabilmem için şimdiden dua ediyorum:)
Herkesi öpüyoruz...Sevgiler...
0 yorum