2015'in ilk gününde,2014 'e teşekkür etmek istedim.Hiç unutamayacağım bu yıla dair bir yazı yazmazsam,kendisine haksızlık yapmış olurum gibi geldi.

Ben 2014'e  iki aylık bebek sahibi olarak girdim.Haliyle baya bir allak bullak haldeydim,herşey benim için olabilecek en maksimum seviyede farklıydı ve peşinden gelen hergün daha da farklılaşmaya devam etti.Evet,pek çok şey değişti ama en çok ben değiştim ve beni en çok şaşırtan da bu oldu.Bu değişimden kastettiğim,bebek bakımında uzmanlaşmam değil,tam tersine annelikle ilgili olmayan taraflarımın,kişiliğimin değişimiydi.Ben bu yıl hayatımda hiç büyümedeğim kadar büyüdüğümü hissettim.Daha çok yolum olduğunu farketsem de,kendime dair bazı sorularımın cevaplarını buldum ve olduğum kişiyi daha fazla kabullendim.Bu bana iyi geldi sanırım.

Bunlar haricinde,2014'ü en güzel yapan şeylerden bir diğeri ise,annelikle tanışmam oldu tabii ki.Ben 2013'te anne oldum,2014'te ise anneliği tecrübe ettim.Asla öğrenemeyeceğim ve hatta beceremeyeceğimi düşündüğüm milyonlarca şey öğrendim.Aynı zamanda çok korktum,bazen ağladım,hatta ne yapacağımı bilmediğimi hissettiğim bir çok an yaşadım.Belkide o anlardı beni en çok büyüten.Bilmiyorum.Fakat hiç mutlu olmadığım kadar da mutlu oldum.

Hergün öğrenmeye devam ediyorum.Öğrendikçe paylaşma isteğim artıyor içimde.Çünkü biliyorum ki,benim gibi bocalayan,korkan ama asla çabalamaktan vazgeçmeyen ve çok ama çok seven bir çok anne var.Biliyorum ki,ufacık bir tavsiye,başka bir annenin işini çok çok kolaylaştırabilir.İşte bu sebeple,sanki ben de paylaşırsam,belki birilerine kendini daha az yanlız hissettirebilirmişim ya da ufacıkda olsa yardım edebilirmişim gibi geliyor.Ve bu hissi seviyorum.

2014'e ne kadar teşekkür etsem az.Çünkü on iki ayı da Emir ile geçirdiğim ilk yıldı.Her anı sevgi,aşk ve heyecan doluydu.Çok özeldi,hatta en güzeldi.

2015'in de en az bu kadar güzel geçmesi dileğiyle:)

Herkese,sağlık ve sevgi dolu bir yıl dilerim.